pada entry kali ini, cikgu maz akan membawa pembaca untuk mengenali bahasa yang digunakan oleh murid-murid yang mengalami masalah pendengaran dan pertuturan. biasanya mereka akan berkomunikasi antara satu sama lain dengan menggunakan bahasa isyarat tangan.
seperti yang diketahui umum, bahasa merupakan salah satu medium penting unutk berkomunikasi dengan orang sekeliling. bahasa merupakan salah satu elemen unutk kita menyuarakan pendapat, ekspresi, masalah, dan rasa kita terhadap sesuatu perkara. bagi murid pendidikan khas yang mempunyai masalah pendengaran dan pertuturan, mereka akan menggunakan bahasa isyarat tangan untuk berkomunikasi.
BAHASA ISYARAT ialah bahasa yang digunakan oleh Orang-Orang Berkeperluan Khas Pendengaran untuk berkomunikasi sesama mereka dan orang ramai.
KOD TANGAN ialah kod-kod serta isyarat-isyarat yang diseragamkan menurut asas-asas dan tatabahasa serta prinsip-prinsip Bahasa Melayu sebagaimana yang didengar, diperbualkan, ditulis, dibaca dan difahami oleh orang ramai
gambar di atas adalah bahasa isyarat tangan untuk nombor atau digit.
gambar ini pula menunjukkan bahasa isyarat yang digunakan bagi huruf.
gambar-gambar di atas merupakan bahasa isyarat asas yang mesti dikuasai oleh murid-murid yang mengalami masalah dalam pertuturan dan pendengaran.
EJAAN JARI (FINGERSPELLING) adalah bahagian mustahak dalam komunikasi Orang-Orang Berkeperluan Khas Pendengaran yang digunakan untuk mengeja Nama Khas dan mengeja perkataan-perkataan yang tiada kod tangan.
madah dari cikgu maz =D : “Berfikir itu cahaya, kelalaian itu kegelapan, kejahilan itu kesesatan dan manusia yang paling hina ialah orang yang menganiaya orang bawahannya.”
No comments:
Post a Comment